Link:05/18

Mouche noirâtre de 7 mm environ ( identique à celle du chou) qui pond au niveau du collet en mai. Les larves qui ressemblent à de petits asticots attaquent la racine la rendant impropre à la consommation. Pour l’éviter, on ne doit pas planter trop tôt. On doit maintenir le sol humide. Après avoir détecté les vols à l'aide de pièges jaunes englués, disposer un filet anti-insectes spécialement conçu pour empêcher la mouche de venir pondre dans la culture.

Insectes longs de 2 à 3 mm qui se déplacent dès le printemps mais surtout en été par temps chaud et sec par bonds d'où leur nom de «puce de terre». Leur couleur varie du vert au bleu foncé parfois rayée de jaune. Les adultes mangent les feuilles des crucifères. Les larves s'attaquent également aux feuilles qu'elles percent d'innombrables trous. Elles ralentissent alors la croissance des plantes attaquées. Pour lutter contre ces insectes, il faut maintenir une humidité constante éventuellement avec une décoction de sureau ou une infusion de tanaisie. Au stade du semis, recouvrir celui-ci d'un paillage (voile non tissé) pendant quelques jours. Disposer des branches de genêts ou de sureau dans la cultures. Si ces moyens de lutte sont insuffisants traiter avec un insecticide à base de roténone. Prédateurs : oiseaux du jardin

Les mineuses sont des larves d’insectes semblables à des chenilles qui, en creusant des galeries dans l’épaisseur des feuilles, sous l’épiderme, causent des dégâts plus ou moins graves. Les attaques de mineuse sont assez difficiles à contrer.

http://hydroponie.fr/mineuse-feuille/

• en français : la Grisette, l'Hespérie de l'alcée, l'Hespérie de la passe-rose, l'Hespérie de la guimauve, l'Hespérie de la mauve
• en anglais : Mallow Skipper
• en allemand : Malven-Dickkopffalter
• en espagnol : Piquitos castana

Les plantes hôtes de sa chenille sont des Malva (surtout Malva sylvestris, mais aussi Malva neglecta, Malva moschata, Malva pusilla et en Espagne Malva rosea), des Althaea (rose tremiere), Lavatera sp. et Hibiscus sp

La chenille est de couleur beige, poilue, avec une tête noire et un collier jaune. Elle se constitue un abri dans une feuille de la plante hôte (Chez moi rose tremiere)

link 01/21: https://share24.gr/antimetopiste-ton-tetranycho-aftous-tous-efkolous-ke-apotelesmatikous-tropous-enas-olokliromenos-odigos/

link 06/21: https://www.mistikakipou.gr/tetranixos-ston-kipo/

Ένα από τα πιο κοινά παράσιτα των φυτών την περίοδο του καλοκαιριού είναι τα ακάρεα, με ποιο γνωστό από αυτά τον τετράνυχο. Ο τετράνυχος βρίσκεται στην κάτω πλευρά των φύλλων και μπορεί να παρατηρηθεί ως μικροσκοπικές σκουρόχρωμες κουκκίδες που μπορούν να κινούνται και να δραστηριοποιούνται γύρω από το φυτό.



Αυτά τα ακάρεα ανήκουν στην κλάση των αραχνοειδών, στην οποία ανήκουν επίσης, τα τσιμπούρια και οι αράχνες. Και όπως συμβαίνει με τις αράχνες, αυτά τα μικροσκοπικά ακάρεα σχηματίζουν ιστούς που γίνονται πιο εμφανείς όταν ο πληθυσμός τους είναι μεγάλος.

Τα ακάρεα προκαλούν ζημιές στα φυτά από την απομύζηση των υγρών των φυτικών κυττάρων. Τρέφονται κυρίως σε φυτά θερμοκηπιακών καλλιεργειών και σε υπαίθριες καλλιέργειες. Τα πρώτα συμπτώματα πάνω στα φύλλα είναι οι πολλές μικρές ανοιχτόχρωμες κουκκίδες. Εάν δεν ελεγχθεί σε αυτό το σημείο η προσβολή, το φύλλο θα αρχίσει να χάνει χλωροφύλλη, με αποτέλεσμα να κιτρινίσει, να ξεραθεί και να πέσει. Όταν το πρόβλημα γενικευτεί πάνω στο φυτό, τότε ολόκληρο το φυτό κινδυνεύει να ξεραθεί. Τα ακάρεα τρέφονται πάνω στα φύλλα τρυπώντας τα φυτικά κύτταρα με τα στοματικά τους μόρια και ρουφώντας το κυτταρικό υγρό που αρχίζει να εκλύεται από αυτά. Οι αποικίες τους αποτελούνται από εκατοντάδες ακάρεα, έτσι μια απλή αποικία μπορεί να βλάψει σε μεγάλο βαθμό ένα φυτό.

Twospotted spider mite damage to soybean (left) and corn.

Πως να Εντοπίσετε τον Τετράνυχο στα Φυτά Σας

Είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε με το μάτι αυτά τα μικροσκοπικά παράσιτα, γιατί έχουν μέγεθος από 0,4 έως 1,2mm. Με ένα μεγεθυντικό φακό, ενδεχομένως να μπορούμε να δούμε το ώριμο θηλυκό άτομο (που είναι μεγαλύτερο από το αρσενικό) να έχει οκτώ πόδια και χρώμα κόκκινο ή κιτρινοπράσινο.

Οι πληθυσμοί αναπτύσσονται γρήγορα και τα θηλυκά εναποθέτουν τα αυγά τους στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, σε σχισμές πάνω στο φυτό ή στους ιστούς που σχηματίζουν ανάλογα με το είδος αυτών των ακάρεων.

• 1. Κοιτάξτε στην επιφάνεια των φύλλων αν υπάρχουν ανοιχτόχρωμες κηλίδες. Ο τετράνυχος τρέφεται στην κάτω επιφάνεια και η ζημιά που κάνει στα κύτταρα αφήνει ανοιχτόχρωμα σημεία που είναι ορατά στο πάνω μέρος ειδικά αν πέφτει φως στο πίσω μέρος.

Όταν ο πληθυσμός είναι μεγάλος, ο τετράνυχος τρέφεται και στην πάνω επιφάνεια των φύλλων. Σε μια τέτοια περίπτωση η ζημιά είναι εκτεταμένη και τέτοια φύλλα κιτρινίζουν με μεγάλους κίτρινους κύκλους διάστικτους με πολλά καστανά σημεία. Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει τέτοια φύλλα σε φυτά φασολιάς ή μελιτζάνας.

Υπάρχουν αρκετά ακόμα ακάρεα διαφορετικά από τον τετράνυχο που προκαλούν άλλου είδους συμπτώματα στα φύλλα. Τέτοια συμπτώματα περιλαμβάνουν στρέβλωση, παραμόρφωση, μαρασμό, καρούλιασμα, κηκίδες, ραβδώσεις ή αποχρωματισμό στην επιφάνεια του φύλλου. Ένα παράδειγμα τέτοιου παρασιτισμού είναι η ερίνωση στο αμπέλι.

• 2. Ελέγξτε για το αν υπάρχουν λευκοί ιστοί πάνω στους τρυφερούς βλαστούς του φυτού. Είναι το πιο χαρακτηριστικό σημάδι του τετράνυχου. Γύρω και κάτω από αυτούς τους ιστούς τα άτομα τρέφονται και γεννούν τα αυγά τους. Προσοχή όμως γιατί δεν σχηματίζουν όλα τα ακάρεα, που προσβάλουν τα φυτά, ιστούς.

• 3. Επιβεβαιώστε την παρουσία των ακάρεων. Αν δεν μπορείτε να δείτε τον τετράνυχο, επειδή είναι αρκετά μικροσκοπικός, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια απλή μέθοδο για να επιβεβαιώσετε την παρουσία του. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πάρετε ένα λευκό φύλο χαρτιού και να το τοποθετήσετε κάτω από το φυτό που υποψιάζεστε ότι έχει παρασιτιστεί, ανακινήστε ελαφρά τα φύλλα του φυτού και παρατηρείστε τις μικρές κουκκίδες που έπεσαν στο χαρτί. Αν οι κουκκίδες αρχίσουν να κινούνται, σημαίνει ότι πιθανόν είναι άτομα τετρανύχου. Για να το επιβεβαιώσετε δείτε τα με μεγεθυντικό φακό.

• 4. Υπάρχουν φυτά που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στον τετράνυχο. Πιο συγκεκριμένα, δώστε προσοχή στα τριαντάφυλλα, στη φασολιά, στην μελιτζάνα, στις μηλιές, στις ροδακινιές, στη μέντα, σε πλατύφυλλα ζιζάνια, στις φράουλες, και σε φυτά που καλλιεργείτε στο θερμοκήπιο. Όλα αυτά τα φυτά προσελκύουν τον τετράνυχο. Υπάρχουν, γενικά, πάνω από 100 διαφορετικά είδη φυτών που προσβάλλονται από τετράνυχο.

• 5. Να είστε σε εγρήγορση όταν επικρατούν ξηρές συνθήκες με ελαφρύ αεράκι. Αυτές είναι οι συνθήκες όπου ο τετράνυχος μπορεί να προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά, επειδή διψά και αναζητά υγρασίας από τα φύλλα του φυτού. Γι’ αυτό το λόγο προσελκύεται από τις καλλιέργειες του θερμοκηπίου και από φυτά που ποτίζονται συχνά (τα κύτταρά τους είναι σε σπαργή και γεμάτα χυμούς). Επίσης ο αέρας βοηθά τον τετράνυχο να μεταναστεύει από φύλλο σε φύλλο και από φυτό σε φυτό.
  

Die häufigsten Ursachen für einen Spinnmilbenbefall:

• ungünstiger Standort (zu heiß / zu geschützt, etwa vor einer hellen Mauer auf der Südseite des Gartens)
• zu trockener Boden / zu trockenes Substrat
• fehlende Belüftung im Gewächshaus und auf dem Balkon
• unausgewogene Düngung (Unter- oder Überversorgung)
• Die genannten Ursachen stressen die Pflanzen, weshalb diese anfälliger für einen Befall nicht nur mit Spinnmilben, sondern auch mit anderen Schädlingen oder Krankheitserregern werden. Sorgen Sie daher für einen warmen und sonnigen, aber luftigen Standort und eine optimale Pflege, bei der selbst angesetzte Pflanzenstärkungsmittel gern eingesetzt werden dürfen.

Un champignon provoque le noircissement de la racine, la rendant impropre à la consommation. Il faut donc éviter le fumier frais et abaisser le pH par des apports de tourbe.

Champignons qui se développent en été par temps chaud et humide et se caractérisent par l'apparition de taches brunes sur les feuilles, la patrie inférieure de ces dernières se couvrant d'un feutrage blanc-gris, parfois violet. Les fruits ou les tubercules se couvrent de taches brunâtres. Ils sont alors inconsommables. La lutte ne peut être que préventive : si les conditions de chaleur et d'humidité son réunies, pulvériser des décoctions de prêle. Brûler les plantes atteintes.

On constate sur les feuilles des tâches couleur rouille pouvant prendre la forme de petites pustules boursouflées. Dès que la maladie est visible, supprimez les feuilles malades et brûlez-les. Appliquer un traitement antifongique cité ci-dessus.

Attention d’éloigner les roses trémières très sujettes à cette maladie.

Une décoction de prêle (riche en silice) est aussi un bon moyen de lutter contre la rouille.

https://afidol.org/oleiculteur/autres-maladies-ravageurs/cercosporiose-de-lolivier/



Symptômes et dégâts
La cercosporiose (ou plomb de l’olivier) est une maladie assez commune chez l’olivier. Elle est due au développement du champignon Pseudocercospora cladosporioides. La maladie affecte prioritairement le feuillage et plus rarement les fruits.

Au niveau du feuillage, les symptômes s’observent généralement de l’automne au printemps sur des feuilles âgées de plus d’un an : la face supérieure des feuilles montre une chlorose de couleur jaune tendant à se nécroser progressivement, notamment à la pointe et sur les côtés, alors que la face inférieure se couvre d’un feutrage grisâtre caractéristique lié à la multiplication des conidies. Ce feutrage peut toutefois disparaître du fait de l’entraînement des conidies par les pluies.

Les rares symptômes sur fruits correspondent à des taches plus ou moins circulaires de 3 à 7 mm de diamètre, dont la couleur varie selon la maturité : sur olives vertes, les lésions sont de couleur ocre à marron, alors qu’au cours de la véraison, les taches virent au gris / bleu, avec parfois un halo pâle ou jaunâtre.

Les feuilles infectées chutent prématurément à partir de la fin du printemps qui suit l’apparition des symptômes, jusqu’à la fin de l’été. La défoliation peut être importante, surtout lorsque ces chutes s’ajoutent aux dégâts causés par l’œil de paon. Il en résulte un affaiblissement général de l’arbre entraînant un moindre développement des pousses et des olives et une plus faible floraison l’année suivante. Les rares infections sur fruits peuvent occasionner un retard de maturité et une dépréciation de la qualité des huiles.