Διπλαδένια, το βραζιλιάνικο γιασεμί

Dipladenia 05/21:

https://www.rustica.fr/plantes-grimpantes/culture-dipladenia,7756.html

Le Dipladenia ou mandevilla est une remarquable plante grimpante volubile et très florifère qui forme un véritable buisson de feuilles lustrées couvert de fleurs en étoiles roses, blanches ou rouges, sans discontinuer jusqu’aux premières gelées.

Facile à cultiver en plein soleil, dans tout sol humifère, léger,frais à ponctuellement sec, elle s’épanouira en potées, jardinières, vasques sur les terrasses ou même en pleine terre pour fleurir les bordures, les pergolas ou un treillage.

Originaire des zones boisées tropicales d’Amérique du Sud, notamment du Brésil et d’Amérique Centrale, le Dipladénia, appelé désormais Mandevilla en l’honneur du diplomate et jardinier Henry Mandeville, appartient à la famille des Apocynacées, tout comme le laurier-rose.

Cette plante vivace tropicale non rustique, est souvent cultivée en annuelle sous nos climats ou en pots à remiser l’hiver.

Au jardin, le dipladénia appréciera une terre légère, bien drainée, sans excès de calcaire qui ferait jaunir le feuillage. Ses fleurs apprécieront une ombre légère quelques heures par jour en été.

Un sol trop riche favoriserait la production de feuillage au détriment de la floraison.
Pour bien pousser, cette vivace non-rustique ne demande que du soleil et de la chaleur et quelques arrosages : comme toute plante tropicale, elle aime les ambiances humides et sera particulièrement à son aise dans une serre ou une véranda à la lumière mais sans soleil direct.

Il se montrera toutefois assez résistant à la sécheresse estivale et supportera facilement les oublis d’arrosages, ce qui est idéal pour une utilisation en pot ou vasque.

En revanche, ses racines ne supporteront pas l’excès d’eau qui les fera pourrir.

Η διπλαδένια έχει μακρά περίοδο ανθοφορίας που διαρκεί από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο. Αποτελεί ιδανική επιλογή για τους κηποτέχνες για διακόσμηση σε φράχτη ή σε πέργκολα στον κήπο, στην αυλή και στο μπαλκόνι. Η διπλαδένια μπορεί να συνδυαστεί και με άλλα αναρριχώμενα φυτά, όπως τη στεφανωτή και το ρυγχόσπερμο, και να δώσει υπέροχες συνθέσεις πολύχρωμων λουλουδιών.

Η διπλαδένια προτιμά σκιερά και ημισκιερά μέρη, γιατί ο έντονος καλοκαιρινός ήλιος ταλαιπωρεί το φύλλωμα της και προκαλεί εγκαύματα. Ωστόσο, η διπλαδένια αγαπάει τη ζέστη και αυτό αποδεικνύεται από την έντονη ανθοφορία της κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Συγκεκριμένα η διπλαδένια έχει συνεχή και παρατεταμένη ανθοφορία, αρκεί η θερμοκρασία της νύχτας να υπερβαίνει τους 10°C. Η διπλαδένια είναι πολύ ευαίσθητη στις χαμηλές θερμοκρασίες και παγώνει στους 0°C. Σχετικά με το κατάλληλη εδαφικό υπόστρωμα, ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, πλούσια και καλά αποστραγγιζόμενα. Αν φυτευτεί σε γλάστρα, η διπλαδένια θέλει φυτόχωμα εμπλουτισμένο σε θρεπτικά συστατικά και περλίτη.

Η διπλαδένια απαιτεί αρκετό και συχνό πότισμα την περίοδο του καλοκαιριού, κάθε 2-3 μέρες, για να δώσει την πλούσια ανθοφορία της, είτε είναι φυτεμένη σε γλάστρα είτε στο έδαφος. Όσον αφορά τη λίπανση, προσθέτουμε πλήρες υδατοδιαλυτό λίπασμα, μια φορά το μήνα, από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, ενώ η συμπληρωματική προσθήκη λιπάσματος σιδήρου και μαγνησίου θα βοηθήσει στο έντονο πρασίνισμα των φύλλων της.

Κατάλληλη εποχή για το κλάδεμα της διπλαδένιας είναι στα τέλη του χειμώνα, μετά τις τελευταίες παγωνιές. Επιπλέον, στις αρχές φθινοπώρου πραγματοποιούμε ένα ελαφρύ αραίωμα των ξερών κλάδων και λουλουδιών τη διπλαδένιας. Ο πολλαπλασιασμός της διπλαδένιας γίνεται κυρίως με μοσχεύματα, με σπόρους αλλά και με διαίρεση της ρίζας.

Η αυθεντική αυτοφυής διπλαδένια, με άνθη σε απαλό ροζ χρώμα, είχε ανακαλυφθεί σε βουνά κοντά στο Ρίο ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας, στα τέλη του 19ου αιώνα. Γι’ αυτό άλλωστε, η διπλαδένια αναφέρεται και ως βραζιλιάνικο γιασεμί.